Paus Gregorius de Grote beschreef tegen het einde van de zesde eeuw in vier boeken - die de vorm hebben van gesprekken, dialogen, met zijn vriend en rechterhand Petrus - het leven en de wonderen van een honderdtal 'Italische vaders'. Tussen deze honderd rijst de gestalte op van Benedictus. De legendarische vader van het westelijke monnikendom. Aan hem is een van de vier boeken gewijd.
Dit monument van laat-antieke monnikenliteratuur kende een geweldig succes. Het bevat dan ook heel bekoorlijke, sprekende vertellingen, vergelijkbaar met de Fioretti van Franciscus.
De vertalers in hun Nawoordr ‘Gregorius dacht er niet aan dat fijne weefsel van waarheid en poézie te schenden; hij wist dat opperste waarheid verkondigd kan worden in een sprookje.’