De geschiedenis van de psychoanalyse begon in het jaar 1895 gret het verschijnen van Studien über Hysterie, een gemeenschappelijke publikatie van Joseph Breuer en Sigmund Freud, waarin als behandeling van hysterische verschijnselen de psychocatharsis wordt beschreven. De ontdekking van het onbewuste is hiermee een feit. Het is een gegeven dat nog slechts op nadere uitwerking wacht. Het verschijnen van dit boek betekent tevens het einde van de samenwerking met Breuer, daar deze Freuds opvatting over de betekenis van de seksualiteit niet kon delen. Freud gaat hierna zijn eigen weg. Zijn neurosenleer en behandelingswijze wordt bekend als psychoanalyse en verkriigt in korte tijd een grote belangstelling van de medische wereld. Daniel Lagache, hoogleraat aan de Sorbonne en leider van de Franse psychoanalytische school, geeft in dit boek een beknopte en heldere uiteenzetting van Freuds neurosenleer en biedt de lezer een overzicht van de diverse dieptepsychologische scholen die daaruit zijn voortgekomen. Zijn boek geeft tevens een elementair inzicht in het wezen en de mogelijkheden van de psychoanalyse als wijze van therapie, en vergelijkt deze met de methoden die door de analytici van de andere richtingen worden taegepast. Een zeer belangrijk boek dat zich niet alleen richt tot de leek die wil weten wat de psychoanalyse eigenlijk is, maal dat door zijn opzet ook een waardevol compendium is voor medici en psychologen.