De schrljver is door het existentialisme heengegaan; hij heeft er zich aan ontworsteld en heeft het ingrijpend bestreden. Voorzover het samenvalt met eetl vorm van 'nihilisme' keert hij zich vooral tegen dit laatste, zoals hij strijdt tegen alle nihilismen van Nietzscheaanse of andere, van welke oorsprong het ook zij. Hij kwam daardoor io het stadium dat hij - met deze stroming achter zich en met de grote gapende leegte in het hedendaagse cultuurleven om zich heen - zich als wijsgeer voor de vraag gesteld voelde: wat dan ? Waarheen moet de filosofische bezinning zich thans richten ? Voor prof. Heinemann, die jarenlang te Oxford heeft gedoceerd en dus zeer vertrouwd is met de wijsgerige richtingen van Angelsaksischen huize, kon ook de zuiver analyserende denkwijze die aldaar zo invloedrijk is, geen uitkomst brengen. Zo maakte hij zich op om te zoeken naar nieuwe fundamenten waarop het gebouw van een filosofie voor deze tijd kon worden opgetrokken. Dit betekent voor hem een zoeken naar het ware zijn, naar een zin en een waarde, het zoeken naar de geest en naar God, Het fundamentele beginsel vindt hij in het antwoorden. De ganse werkelijkheid wordt door een 'spel' van vraag en antwoord beheerst. Daarin onderscheidt de mens zich doordat hij tot bewust antwoorden in staat is en méér dan dit: tot een wijze van antwoorden die op zichzelf creatief is. Het antwoord van de mens is de brug tussen natuur en geest. Deze visie leidt tot een 'metafysica van de innerlijkheid', tot een herwaardering van het innerlijk van de mens. Hoezeer de schrijver het tragische ziet van de mens die tot nihilisme vervallen is en juist daardoor de cultuur heeft ontdaan van haar zit en waarde, van de geest en van het Gods-beleven, des te sterker draagt zijn werk het karakter van een appèl om de mensheid zich weer van haar unieke roeping bewust te maken: draagster te zijn van de hoogste geestelijke waarden. Zo wil Heinemann op tal van momenten waarin de hedendaagse wijsbegelrte is vastgelopen, doorbreken naar nieuwe gezichtspunten en de weg wijzen naar beter gefundeerde oplossingen. Ongetwijfeld zal hij menigmaal bij velen tegenspraak wekken; dit is aan het filosoferen inherent. Maar even zeker is het dat hij nieuwe perspectieven opent en voor- en tegenstanders van zijn denkwijze tot vruchtbaar nadenken kan stimuleren.