In maart 1971 stelde men Godfried Bomans voor om zijn gedachten eens te laten gaan over de verkiezing van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, die op 28 april zou plaatsvinden. ‘Ik heb dit voorstel direct aangenomen’, schrijft Bomans. ‘Ik dacht: dat kan best leuk worden. Je gaat naar al die zaaltjes waar de lijsttrekkers van de verschillende partijen gouden bergen beloven, en je zit je op de achterste rij in het donker te verkneukelen.’
Aldus is gebeurd, en deze met geest en gratie geschreven beschouwingen worden hier in boekvorm bijeengebacht. Voorafgegaan en besloten door Bomans’ herinneringen aan zijn vader, die ruim een halve eeuw eerder lijsttrekker was van de Katholieke Staatspartij en in 1917 tot lid van de Tweede Kamer werd verkozen.
‘Hij was’, aldus Bomans, ‘zo verstandig om zijn toekomstige karikaturisten tegemoet te komen door in een onderdeel van zijn kledij een kleine afwijking aan te brengen. Dit was een witte das. Van zijn vele andere zonderlinge eigenschappen, waaronder die dat hij mijn vader was, sprong deze toch allereerst in het oog. Hij werd dan ook genoemd: De man met de witte das.