Met deze grote roman verbrak Boris Pasternak, die als een der grootste Russische dichters van deze tijd geld, in 1956 een stilzwijgen dat meer dan twintig jaar had geduurd. In Stalins tijd was Pasternak geen persona grata en slechts door zich op de vertaling van Shakespeare-stukken en Georgische poëzie toe te leggen kon hij zich als letterkundige staande houden. Na Stalins dood werd Dokter Zjivago, waarin een kritisch beeld wordt gegeven van het Russische leven in de jaren 1905 tot 1929 en waaraan de auteur tien jaar had gewerkt, door de Sowjet-autoriteiten voor publicatie vrijgeven. Voordat het tot uitgave kon komen werd deze toestemming evenwel ingetrokken. De buitenlandse rechten waren echter door Pasternak reeds verkocht, zodat thans het Westen kennis kan nemen van een werk van grote literaire en documentaire betekenis, op grond waarvan aan de schrijver de Nobelprijs voor literatuur 1958 werd toegekend.