Vijfig jaar na diens dood in Dachau (1942) is Titus Brandsma, die is gaaf een hommage aan een mens die werkelijk gaaf was.

De auteur laat door citaten, kalligrafie en fotografie zien hoe iemand als Broeder Titus erin is geslaagd een zuiver mens te blijven, die niet boog voor kleinering en terreur.