De verschrikkingen van Auschwitz, hè trauma van het modern Christendom, mogen ons nict doen vergeten dat joden en christenen van meet af aan in de geschedenis op grond van theologische twistpunten, maatschapelijke tegenstellingen en wederzijdse stereotypering met elkaar op gespannen voet hebben gestaan. Het geloof in Jezus als de Messias, degene die komen moest, staat in dit spanningsveld central. Daarmee verbonden ontstond strijd over de vraag of de oude Schriften gezelen moisten worden als al of niet op Jezus gericht. De visie op de Kerk als het nieuwe Irsaël komt te staan tegenover het ‘ongelovige’ en ‘hardnekkige’ Israël.
In deze tegenstelling heft veel jodenhaat in de geschiedenis psychologisch zijn wortels gevonden. Tegelijkertijd zien we in die geschiedenis steeds weer pogingen tot gesprek, tot verbetering van de verstandhouding en overbrugging van de tegenstellingen. In deze bundle wordt verslag gedaan van de spanningen en ontspanningen die de verhounding tussen joden en christenen steeds gekenmerkt hebben.