Bijna honderd jaar geleden schreef Nietzsche al: 'God is dood, God blijft dood, en wij hebben hem gedood.' En hij verklaarde toen ook al dat de kerken graven van God zijn geworden.
Pas nu schijnen zijn woorden in volle betekenis tot de christenen door te dringen en nu hebben ze ook een voor velen beangstigende realiteit gekregen. Menigeen vraagt zich af of God niet dood is in deze tijd en jonge Amerikaanse en Duitse theologen nemen de dood van God als uitgangspunt van studies. ln korte tijd hebben hun publikaties grote weerklank gevonden, een bewijs dat zij weergeven wat bij vele christenen leeft. Het gevolg is dat christenen zich pessimistisch afvragen of de Kerk in deze tijd dan nog wel' iets te betekenen heeft en of er nog wel een toekomst voor haar is.
In zijn boek onderzoekt pater Adolfs allereerst de slituatie waarin deze vraag is ontstaan. Hij schenkt daarbij grote aandacht aan de God-is-dood theologen. Daarna analyseert hij de vraag: heeft de Kerk nog toekomst. Tenslotte doet hij een poging antwoord op die vraag te geven Pater Adolfs neemt daarbij geen blad voor de mond en zijn antwoord valt dan ook in bepaald opzicht negatief uit. De consequenties daarvan zijn echter niet geheel en al zonder hoop voor de toekomst. Het boek richt zich tot allen die bezorgd zijn om het zinvol voortbestaan van kerk en christendom. En aangezien de opgeroepen vraag de grenzen van de rooms-katholieke Kerk overschrijdt, is het boek tevens bestemd voor alle kerken.