In brieven, telefoontjes en gesprekken is Joke Forcevillevan Rossum na het verschijnen van haar boek Dagen van na-bestaan (Ambo 1978) geconfronteerd met het verdriet van talloze mensen, vrouwen én mannen, die in haar dagboek troost en bemoediging vonden bij het verwerken van hun eigen rouwperiode, of dit nu was na het overlijden van de geliefde of na een echtscheiding. De ervaringen die Joke Forceville-van Rossum in haar dagboekje heeft beschreven, waren ook de ervaringen van die mensen zèlf. Het bleek dat in het rouwproces veel gemeenschappelijks is aan te wijzen, waardoor de lezers hun eigen ervaringen in het boek weerspiegeld zagen.
Oud blauw is de neerslag van de ervaringen van Joke Forceville-van Rossum na het verschijnen van haar dagboek. Aan de hand van voorbeelden uit het dagelijks leven, zoals de opvoeding van de kinderen, het overlijden van een dierbare, een vakantietrip, financiële zorgen, de eenzaamheid, geeft de schrijfster een beeld van haar persoonlijke strijd om te overleven. Het boek is echter niet uitsluitend het verslag van haar eigen ervaringen, zij verwerkte er ook de vele reacties in die zij na het verschijnen van het dagboek heeft ontvangen. 'Misschien kan door Oud blauw aan buitenstaanders duidelijk worden aan wat voor soort troost :rouwenden behoefte hebben. Wat troost in wezen is: naast die treurende gaan staan, een arm om zijn schouders leggen en het verdriet samen doorleven" Dat werkt zuiverend en bevrijdend, zegt de schrijfster in haar woord vooraf.