In het jaar 1967 maakte een groep katolieke professoren en studenten in de Verenigde staten een opvallende geestelijke verneuwing door, die gepaard ging met manifestaties van zekere ‘charismata’mof Geestesgeven zoals worden opgesomd in 1 Korintiër 12 (al beperkten ze zich niet daartoe). Dit was het begin van wat weldra de katolieke charismatiese vernieuwing zou heten, een beweging welke door deskundigen op het gebeid van teologie en spiritualiteit wordt gekarakteriseerd als de belangrijkste vernieuwing in de kerk van onze tijd, omdat ze theologies gezien de kern makt van het evangelie en van het mysterie van de kerk.