. . .Mgr. Bekkers is een machtig spreker geweest over God, een boeiend verteller van het evangelie van Christus, een moedig ont- maskeraar van mythen en formules, een doder van spoken en demonen, een bevrijdende held door zijn woord. Ja, ook door zijn woord en vooral door zijn woord, en niet alleen door een fluïdum (of wat ook) van blijheid, Brabantse gemoedelijkheid, landelijke onschuld en paardrijden. Wat hij zei was belangrijk, en niet alleen de manier waarop hij de dingen zei. Het was waarachtig niet alleen de (bemin- nelijke, enzij persoonlijkheid voor de microfoon of de camera, die telkens weer tallozen leefruimte en een adempauze gaf, maar wel degelijk en in de eerste plaats datgene wat hj te zeggen had. En hij sprak als bisschop, niet als een stuk Brabantse folklore, Ook voor de televisie sprak hij als bisschop. Het is waar wat men gezegd heeft: hij ging nooit schuil achter zijn ambt. Maar hij heeft het ambt ook nooit verborgen. Hij heeft het alleen door en door vermenselijkt en is, volop bisschop, volop zichzelf gebleven. Het is duidelijk dat hij een grote persoonlijke charme bezat en dat hij zich hiervan be- wust was; wie zou zulk een talent ook braak laten liggen? Het is eveneens zeker, dat hij met zijn goedheid en hulpvaardigheid velen individueel heeft bijgestaan en getroost. Maar het staat voor mij óók vast, dat hij zijn ambt en zijn verkondigende taak zeer ernstig genomen en daarin zelfs zijn eigenlijke roeping gezien heeft. Hij sprak het woord van God op de juiste tijd en op alle plaatsen. Dat hij dit woord menselijk en werelds maakte, was nu juist zijn theoria, zijn theologische visie... Prof. dr. W. K. Grossouw