In deze bundel komen een aanral uitgetreden priesrers aan het woord, die hun visies en verwachtingen formuleren over ambt en kerk. Ze willen hiermee geen verantwoording of verdediging van hun keuze geven, noch klaagliederen aanheffen of sensationele onthullingen doen. Ze voeren alleen een positieve en felle gedachtenwisseling over het probleem van de leefbaarheid binnen het kerkelijk ambt, waarin ze dikwijls met hart en ziel gestaan hebben. Ze hebben hiermee ook uitdrukking willen geven aan de onmacht, die ze gevoeld hebben, om een kerk te moeten vertegenwoordigen, die in haar huidige vorm volgens hen zo weinig ruimte biedt aan menselijke vrijheid en creativiteit.
Dit boek is actueel en gaat als 'tijdsbeeld' verre uit boven de (overigens niet geringe) persoonlijke problematiek van de auteurs. Het is een uiting van de steeds duidelijker wordende symptomen van een diepgaande en radicale cultuurverandering, die reeds ver gevorderd is. Daarom is dit boek niet alleen maar een katholieke aangelegenheid. Noch is het onderwerp: de verlating van het 'ambt' een zaak die alleen christenen of religieus en kerkelijk geinteresseerde lezers vermag bezig te houden. De uitgetreden priesters zijn duidelijk voorbeelden van het secularisatieproces en de drempelsituatie waarin onze hele cultuur zich bevindt. Dit is dan ook de reden, waarom de serie 'samen mens zijn' dit boek opneemt om hiermee uiting te geven aan ons aller verbondenheid met de crisis, waarin de moderne mensheid verkeert.