“Ik wil aan de vooravond van miin 80ste veriaardag eens alles op een ditie zetten. ln de eerste piaats voor mezelf.
Ik voel het als een ereplicht als testament mijn lezers deelgenoot te maken van eigen miimeringen over miin levensweg en wat me daarbij bezielde - als iets dat ik niet zelf heb bedacht of bedongen, maar me is overvallen, zomaar, om niet... AI moest ik er wel met noeste vliit aan werken.

Een verwijderde aanleiding om dit boek te schriiven was een interview dat een vriend van me, een Italiaanse priester-iournalist, in 1992 gedurende een prettig verblijf in het Albertinum een week lang van me heeft afgenomen en dat in 1993 in ltaliE is verschenen.
Wat ik hier mijn Nederlandstalige lezers aanbied is geenszins een repetitie van dit interview, dat trouwens in het Frans werd gehouden, maar moet veeleer gezien worden als een openhartig gesprek met mijzelf in mijn eigen taal, te vergelijken met een brief die antwoord geeft op de belangrijkste vragen die lezers me hebben gesteld.”