Tijdens de tweede wereldoorlog kwam onder psychiaters die militairen behandelden de term 'identiteit' en 'identiteitscrisis' in zwang. Deze begrippen bleken vruchtbaar, verwierven zich burgerrecht in de psychologie en psychiatrie en raakten ook buiten het psychologisch vakgebied bekend.
De Amerikaanse psychiater Erikson, de geestelijke vader van deze begrippen, bundelt en coordineert in dit boek zijn studies over identiteit. Het boek is te zien als een vervolg op 'Het kind en de samenleving' (Aula 181) en als theoretische parallel van zijn psychologische biografie 'De jonge Luther' (De Arbeiderspers 1967).