n een bijbels lexicon zal vanzelfsprekend de archeologie een grote plaats innemen. De ‘bijbelse bodem' is immers het terrain leweest en is dit nog steeds van een zeer intensief onderzoek. De veelvuldige opgravingen zijn hier uiterst vruchtbaar geweest en hebben vele onvermoede onthullingen gedaan Dit geldt voor het bubels gebied in engere zin, het land van het oudlsraëlitische volk, maar tot ver voor het begin van de geschiedenis daarvan heeft het resultaat van de archeologische opsporingen zich uitgestrekt. Het is merkwaardig te bedenken dat
door het aan het licht komen van een oude cultuur in Jericho, die zeker tot in het zevende millennium v.Chr. terugreikt, het onderzoek een tijdsafstand overbrugt die van daar tot aan de tijd van Abraham zeker vijf eeuwen langer is.dan die van Abraham tot onze dagen. Namen van volken die de bijbellezer soms tegenkomt, zoals de Hethieten of de Elamieten, waren vóór nog geen honderd jaar nietszeggende aanduidingen, thans levende historische begrippen. Wanneer rnen zijn blik nog wijder laat gaan naar dat uitgestrekte gebied dat men wel de 'Vruchtbare Maansikkel' noemt, ontwaart men overal het openspringen van rijke archeologische bronnen. Door vondsten van honderden kieitabletten en onvergankelijke monumenten als stenen zuilen, waarop de oude votken zowel hun kronieken als hun mythologische imaginaties vastlegden, zijn gehele literaturen binnen ons bereik gekomen.
Een blik op het illustratieve gedeelte toont al hoeveel zorg eraan besteed is om de gebruiker van dit woordenboek op dit terrein voorlichting te geven en hem er opmerkzaam op te maken hoezeer de archeologische vondsten de kennis van het leven in bUbelse tijden hebben verdiept en verrijkt.