Iwan Toergenjew (1818-1883) - tijdgenoot van Dostojewski, - is de eerste Russische schrijver geweest, wiens werk ingang vond in West-EuroPa. Hij was de afstammeling van een oud adellijk geslacht en bracht een groot deel van zijn leven in het buitenland door. Aan deze westerse invloed is het waarschijnlijk te danken, dat hij, hoewel door-en-door Rus, zoveel beter verstaanbaar is dan zijn tijdgenoten.
Vaders en, Zonen. is het boek, waarin hij het sterkst zijn meesterschap toont. Het is een der volmaakste romans van de Russische literatuur. Tevens getuigt Toergenjew
hierin van een sociaal gericht realisme' Hij heeft met deze roman een beeld gegeven van de realist (nihilist) van 1860. Hoe tendentieus de titel ook moge klinken, toch ontbreekt in deze roman elke gewilde strekking. Tegenover de conservatieve, formalistische vaders staan de meer vooruitstrevende zonen, wier realisme echter nog geen werkelijke vooruitgang en verbetering der samenleving betekent.
Ontroerend is de wiize, waarop de liefde van de vaders voor hun zoons beschreven wordt.
De opbouw van de roman is meesterlijk - licht en schaduw; humor en ernst; het alledaagse en het tragische zijn mnet een diep gevoel voor verhoudingen verdeeld.