Van het Rusland uit de jaren 1870 tot 1880 geeft Maxim Gorki in zijn boek Uit mijn kinderjaren een rneesterlijk en aangrijpend beeld. Zijn jeugd is hard en moeilijk geweest en hij heeft de bittere ervaringen en de schaarse vreugden van zijn jonge ileven intens beleefd. In geen land immers wonen de schoonheid en de smart dichter bij elkaar dan in Rusland.
Het verhaal doet denken aan de oude Russische volkssprookjes, vol van een dikwijls onbegrijpelijke wreedheid, maar ook vervuld van een ontroerende tederheid en wijsheid. Heel de bonte wereld van het Russische volksleven, met de tegenstellingen die het komische en het tragische verbroederen, wordt in dit boek door de ogen van de jonge Alexei gadegeslagen en uit het gezichtspunt van zijn herinnefingen beschreven. Het is een van de mooiste boeken van Gorki, het heldendicht van een mens, die door wilskracht en taaie volharding de hinderpalen overwon welke de rauwe levensvormen van het oude Rusland hem in de weg legden. Het heeft daarom altijd sterk tot de verbeelding der lezers gesproken en het werd vertaald in vrijwel alle talen der wereld, waarin ooit boeken werden gedrukt.