'De inhoud von dit boek wordt gevormd door allerlei bespiegelingen over wat men zou kunnen noemen het lot van de mens. Het zijn gedachten en invallen over tijd en eeuwigheid, leven en sterven, heden en toekomst. De aandacht waaruit die beschouwingen opkomen, is gericht door het kotholieke geloof. Ik kan ook zeggen dat mijn geloof hier wordt gericht door de aandacht voor het lot von mensen: Waarop zal het allemaal uitlopen? Hoe kon ik doorover iets wijzer worden? Waar moet ik kijken?
ln wat ik vroeger heb geleerd, steken nogal wat gespletenheden, dubbelheden die ik nief goed bij elkaar krijg in verbeelding en gedachten. Het geloof in het leven na de dood, in hel hiernamaals, in oordeel en vergelding, in verrijzenis van de doden, bevatte bij mij feitelijk allerlei voorstellingen, voge ideeën, van een breuk met wat ons in dit leven is gegeven en met wat ons in dit leven te doen is opgegeven.
lk bespeur bij mezelf toch een gevoel van instemming wanneer ik nogal wat mensen hoor zeggen: We moeten ophouden over een hiernamaals, we moeten onze aandacht en energie schenken aan de toekomst van de mensen in onze geschiedenis. Maar ik heb diep in mijn hart tegelilk een knagend vermoeden, dat een geschiedenis die op weg is naar een toekomst, geen enkele betekenis heeft, wanneer daarin niet zoiets werkzaam is als een geloof in het eeuwige leven. Al weet ik heel goed dat zo'n geloof, wanneer het losgemaakt is van de concrete historie waarin wij ons leven leiden, ook volledig wezenloos is. En wat zou er in 's hemelsnaam nog te doen zijn aan het lot van de miljarden ongelukkigen, onderdrukten, hongerigen, misvormden die al gestorven zijn en die zo'n toekomst dus wel niet meer zullen meemaken, als er alleen maar geschiedenis is met een toekomst.
Om wat eerste orde te scheppen in de chaos van gedachten die dit soort vragen bij mij opriep, besloot ik hierover een reeks brieven ie schrijven aan een vriend. Maar het onderwerp ervan gaat iedereen aan. Daarom heb ik er een boek van gemaakt.' (uit het Voorwoord)