Op zaterdag 9 september 7972 interviewde in het avondprogramma van de NCRV-televisie Jan van Hillo een tot dat moment vrijwel onbekende jonge vrouw, die als niet aan enig kerk- of zendingsgenootschap gebonden zendelinge sedert enkele jaren werkzaam is in Amazonas, de Groene Hel van Brazilië.
De uitzending, die als titel had De vrouw die menselijkerwijs gesproken al dood had moeten zijn, duurde een half uur. Dertig minuten bleken echter ruimschoots voldoende haar - Betty Smit - nationale bekendheid te bezorgen. Benevens bijna ƒ 400 000 voor haar werk. Niet zó verwonderlijk, na wat ze had verteld over dat werk onder niet of nauwelijks bekende groepen Indianen in de wildernis van Amazonas. Niet zó verbazingwekkend, na het zien en beluisteren van iemand, zo geladen met energie, sociaal gevoel en onbegrensd godsvertrouwen.
Sommigen hebben haar een'Verschijnsel' genoemd. Anderen een unieke persoonlijkheid. En nóg anderen een enigma - raadsel en mysterie tegeliik. Zeker is dat het hier gaat om een uitzonderlijk boeiende jonge vrouw, die sinds die TV-uitzending een ongeteld aantal Nederlanders bezighoudt, intrigeert; zowel christenen al's niet-gelovigen. En dat beslist niet alleen door haar moderne beleving van het christendom, dat ze als free lance voor God volstrekt onconventioneel uitdraagt.
Anthony van Kampen, met een ervaring van zes reizen door Amazonas, ontmoette haar daar vier jaar geleden. Er ontstond vriendschap tussen hen, resulterend in deze documentaire over 'het Verschijnsel Betty Smit'.