Het begrip 'eenzaamheid' klinkt voor de meeste mensen uiterst negatief en beangstigend. Het doet denken aan verlatenheid, verkommering en dood. De kartuizers echter hebben er een heel andere perceptie van: de eenzaamheid is hun levensideaal, hun geluk en hun eigen weg naar God.? Ze hebben alles opgegeven om in de woestijnervaring van Jezus te delen en enten zich zo op de oertraditie van de woestijnvaders, die God ook zochten waar niemand anders Hem dacht te vinden: in de leveloze en dorre woestijn.
Dit boek gaat over de spirituele weg van de kartuizers. Ze graven naar de diepste spirituele fundamenten waarop deze merkwaardig besloten orde van kluizenaars sinds negen eeuwen is gebouwd: eenzaamheid en stilte afzondering en eenvoud, contemplatie en gebed, ascese en volharding. Ze geven een bloemlezing uit de originele geestelijke geschriften van de kartuizertraditie: de brieven van sint Bruno en de eerste kartuizers, het Gewoonteboek en de actuele ordestatuten, de werken van Dyonisius de kartuizer en getuigenissen van monikken uit de 21ste eeuw. Tal van deze unieke teksten verschenen nooit eerder in het Nederlands.
Om enigszins te kunnen begrijpen wat weliswaar onbegrijpelijk is, gaan we met de heilige Bruno en de kartuizers op stap. We beklimmen het Chartreusegebergte waar het ooit allemaal begon. We kijken over de muren van de kloosters en treden in de kluizen en de harten van de monniken, om het doel te bereiken waarnaar dit eenzame en stille leven voert: God zelf, die spreekt wanneer de kartuizer luistert en zwijgt.