Dit tweede gedeelte van De Prelle’s wereldreis-met-slechts-één-weekloon-op-zak is een waardig en spannend vervolg op het eerste deel. Ook hier laat de auteur op zijn bescheiden en sympathieke wijze zijn belevenissen voor de lezer levend worden. Dit boekdeel omvat zijn zwerftocht door Indonesië, Achter- en Voor-Indië, soms het toneel van een moderne oorlog, soms een oord van ongestoorde rust en vrede, vol wonderbaarlijke schoonheid en mystiek, maar altijd belangwekkend. De Prelle ziet veel van de politieke en economische toestand in de streken die hij bezoekt, maar, zoals de pers het noemt: ,,hij doet seen moeite het orakel uit te hangen en ons de gebruikelijke dosis ,politieke economie van de denkende reiziger, toe te dienen. Hij vertelt alleen maar, doch hij doet het met een meeslepende gloed". En zo werd zijn werk een zeldzaam levendig tijdsdocument, spannend, menselijk en getuigend van haarscherp waarnemingsvermogen. Op verbazingwekkende wijze is de schrijver er in geslaagd van het avontuur zijn beroep te maken.