De ’voyage philosophique’ is eeuwen lang in de Europese letteren een apart genre geweest. De wijsgeer kwam tot zijn filosofische beschouwingen door zijn reiservaringen. Dit boek zou men kunnen betitelen als het verslag van een ‘voyage psychologique’. De auteur, hoogleraar in de psychologie van de cultuur en de godsdienst aan de Nijmeegse universiteit heeft gedurende een halfjaar door enkele landen ban het Verre Oosten (India, Thailand, Ceylon) gereisd en aan de samenlevingen en culturen, welke hij daar ontmoette, psychologische vragen vragen gesteld. In het voorwoord van zijn aantekeningen licht hij dat zelf als volgt toe.
‘In het bijzonder werd ik bij leder bezoek weer geintrigeerd door twee verschijnselen: de archaische denkvormen die men in de hindoereligie aantreft en de zorg voor de individuele innerlijkheid die in de boedha tegelijk haar begin en onovertroffen hoogtepunt heeft gevonden. Beide behoren tot de grote geestelijke avonturen van de mensheid en beide lopen gevaar dat zij door het binnendringen van de actieve, wetenschappelijke, extravete cultuur van het Westen worden uitgehold, juist omat zij zo duidelijk een achterstand vertonen in de onmisbare overmeestering van acute technische en sociale problemen.