Eugen Drewermann (geboren in 1940) is psychoanalyticus en theoloog. In zijn omvangrijk oeuvre knoopt hij aan bij de bevindingen en theorieën van Sigmund Freud eb Carl Gustav Jung, maar ook de invloed van Soren Kierkegaard is duidelijk aanwijsbaar. Hij leest de Schriften vanuit een existentiële betrokkenheid, het is de mens, zijn lotgevallen en strijd om verlossing en volwassenheid die Drewermann op het oog heeft.
Het grote commentaar op het evangelie van Marcus van zijn hand bestaat uit preken. Deze directie vorm van uitleg brengt de lezer in aanraking met alle aspecten van Drewermanns gedachtenwereld en benaderingswijze. Het oudste evangelie komt in de uitleg van Drewermann tot nieuw leven. Hij maakt gebruik van het historisch onderzoek, maar in zijn toelichting treden voornamelijk momenten van verkondiging naar voren. De velen die voorbij kerkelijke dwang én voorbij de heersende secularisatie op zoek zijn naar de betekenis van God en godsdienst, vinden hier nieuwe perspectieven.
Deze selective van de belangrijkste delen uit het Marcus commentaar biedt de Nederlandse lezer voor het eerst de gelegenheid kennis te nemen van het werk van een man wiens geluid steeds luider klinkt in de wereld van de theologie en daarbuiten.