Gerhard Ritter is een van de grote geschiedkundigen van deze tijd. Hij is in 1888 geboren. In 1924 werd hij hoogleraar te Hamburg, het jaar daarop te Freiburg (Br.), waar hij sindsdien de geschiedenis van de late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd heeft gedoceerd. De tijd van de Reformatie heeft altijd zijn bijzondere belangstelling, al schreef hij ook o.a. over het beruchte plan-Schlieffen van vóór de eerste Wereldoorlog, over het Pruisische militarisme in Staatskunst und Kriegshandwerk en over het verzet in de tweede oorlog, waaraan hij actief deelnam en waardoor hij in 1944/45 een tijdlang gevangen zat: Carl Goerdeler und die deutsche Widerstandsbewegung.
Zijn eerste boek, dat over Luther, in 1925 verschenen en later herhaaldelijk herzien, is altijd het meest geliefde gebleven naast zijn biografie van Frederik de Grote. Als schrijver munt Ritter uit door een boeiende zeggingskracht en door een fijne stilistische verzorging van zijn geschriften. Zijn verdiensten, ook in de leiding van of medewerking aan vele wetenschappelijke tijdschriften en verzamelwerken, zijn erkend door vele binnen- en buitenlandse onderscheidingen.