Deze inleiding tot de sociale psychologie heeft een dubbel karakter: gnerzijds wordt de lezer een inzicht gegeven in de werkwijzen en methodische opbouw van deze wetenschap, anderzijds wordt hem een overzicht geboden van de belang- rijkste theorieën en onderzoekresultaten. Zoals de schrijver aan de hand van vele voorbeelden laat zien, voltrekt de opbouw van de sociale psychologie zich in drie methodische dimensies. In de breedte benadert mei de sociale werkelijkheid, zoals deze in haar historische en geografische verscheidenheid gegeven is, op inductieve wijze; men tracht de verschijnselen zoveel mogelijk te objectiveren, hun vaak gecompliceerde samenhangen op te sporen en in een theoretisch verantwoord beeld samen te vatten. In de hoogte gaat men deductief te werk; men ontwikkelt een logisch samenhangend geheel van stellingen, waaruit nieuwe hypothesen worden afgeleid, die doorgaans experimenteel getoetst worden. In de diepte beschouwt men de verschijnselen, fenomenologisch, op hun wezenlijke of existentiële betekenis en, psychoanalytisch, op hun onbewuste zin; men interpreteert ze in het licht van het algemeen menselijke, van een bepaalde cultuur of van een persoonlijke levensloop. Deze methodische werkwijzen kunnen paarsgewijze gecombineerd worden, zoals de auteur in het laatste hoofdstuk aantoont, waarbij zich tevens een fundamentele tegenstelling met de overgebleven dimensie openbaart; hierdoor ontstaat een soort van dialectische ontwikkeling binnen de sociale psychologie. In het kader van de drie dimensies worden een aantal actuele vraagstukken tot onderwerp genomen, zoals dat van de massa-maatschappij, waarbij belangrijke theorieën en recente onderzoekingen uitvoerig worden behandeld.