De vooraanstaande bioloog professor C. H. Waddington levert met dit boek een belangwekkende – en in bepaalde opzichten ongetwijfeld opzienbarende – bijdrage tot de kennis van een gebied dat door de wetenschap tot dusverre slechts aarzelend en niet meer dan incidenteel werd verkend: het terrein van de evolutie der ethische gevoelens van de mens. Eigenlijk is hij de eerste die dit thema weer opnam, nadat in de tweede helft van de vorige eeuw de filosoof Herbert Spencer de wetenschappelijke wereld niet kon winnen voor zijn 'evolutie-ethiek'. In 1942 publiceerde Waddington namelijk zijn Science and Ethics, een reeks artikelen, mét de daarover ontstane discussie, waarin hij al veel van de gedachten die in dit boek tot volle ontwikkeling zijn gekomen, in de openbaarheid bracht.. Nadien waren het geleerden als Julian Huxley en dr. C. G. Simpson (in zijn The Meaning of Evolution, als nr. 94 vertaald in de Aula-reeks, verschenen onder de titel De betekenis van de evolutie) het probleem toegankelijk maakten voor een breder publiek. Het nieuwe werk van Waddington is een zo meesterlijke analyse van het vraagstuk dat het in de komende tijd basis voor elke discussie erover zal blijken. De auteur zelf noemt het 'een poging tot het stellen van een these omtrent de aard van het kader, binnen de lijnen waarvan wij kunnen komen tot een waardebepaling en een beoordeling van onze ethische opvattingen'. Uiteraard begeeft hij zich in dit werk ver buiten het biologische terrein naar gebieden als die van de filosofie, de theologie, de sociologie, de antropologie en de psychologie. Waddington toont zich in zijn fascinerende beschouwingen een begaafd publicist die de polemiek niet schuwt, maat zo polemiseert dat de stelling van de tegenstander alle recht wordt gedaan. En dat verhoogt zowel de aantrekkelijkheid als het wetenschappelijke niveau van zijn werk.