In de oecumenische literatuur is er tot dusver weinig aandacht besteed aan de wederzijdse vragen rond de christelijke ethiek en moraal. Misschien is dit wel begrijpelijk, omdat in het wederzijdse gesprek tussen katholieken en protestanten de grote dogmatische kwesties de voorrang hebben gehad: vragen over Schrift en traditie, rechtvaardiging, kerk en antropologie. Toch ligt er juist op het gebied van de christelijke ethiek bij vele gelovigen een nog onontgonnen terrein van lichtvaardige oordelen en 'losse' misverstanden. Dr, Franz Böckle, professor in do katholieke moraaltheologie aan de universiteit van Bonn, durft het in dit boekje aan om enkele fundamentele kwesties te stellen over wet en geweten. Hij beziet hierbij, in alle objectiviteit, de reformatorische en katholieke motieven, die in deze kwesties een rol spelen. In drie hoofdstukken bespreekt hij o.a. de functie van de wet in het nieuwe Verbond, de vraag van de natuurlijke kennis (natuurlijke zedewet) buiten de openbaring om, en de zondaar en de zonde. Vanuit zijn belezenheid van zowel moderne katholieke als protestantse auteurs is dit boekje een boeiend betoog geworden, waarin de volle evangelische motieven over het christelijke leven tot uiting komen. Het zal iedere christen, katholiek of protestant, een inzicht geven in de geest, van waaruit beiden leven.