De thematische eenheid en actualiteit van dit tweede deel der keuze uit Gott in Welt spreekt voor zichzelf. De een wordende wereld van de technische beschaving en de ‘alomtegenwoordigheid van het ongeloof’ geven aan de vragen rond de absoluutheidspretenties van het christendom, de heilsnoodzakelijkheid van de (westers gevormde) kerk, de motivering van het werk van missie en zending een pijnlijk indringende kracht. Alle bijdragen uit deze bundel gaan er op enigerlei wijze op in, daartoe met name geinspireerd door studies van K. Rahner rond deze kwesties (Zie Pastorele Cahiers 15). Het meest direct haakt Feiner in zijn essay daarop aan, wanneer hil de eenheid en onderscheidenheid van de algemene en de bijzondere heilsgeschiedenis nagaat, en hun beider functie analyseert. In directe samenhang ermee staan ook de vragen, die Schlette aan de gangbare theologie stelt. Reeds in deze beide opstellen kwam de plaats van de missie naar voren (zie ook deel 4 de bijdrage van Vögtle). Zij is uitdrukkelijk theme van een – pastoreel uitmondende – studie van Schürr, terwijl de missie als eschatologisch teken van het verzamelen van ‘alle volken’ vanuit een kerkgeschiedenis in misionair perspectief door Köhler op verrasend nieuwe wijze wordt doorlicht. Concreet is ook de bijdrage van J. Neuner over de vragen rond het hindoeisme in India. Wanneer hij hierbij wijst op de fundamentale gelijkwaardigheid van alle godsdiensten voor het neo-hindoeïsme, raakt hij het thema, waarop Ratzinger in het uiterst verhelderende essay, waarmee deze bundel opent, met de middelen der godsdienstgeshciedenis nader ingaat. De onderlinge onherleidbaarheid van de mystiek, verstaan als de heilsweg, en de ‘monotheïstische revolutie’ vanuit Hem, die zich in de profeet openbaart, is fundamenteel voor ieders stellingname in de vragen, waarop in deze bundel tastenderwijs een antwoord wordt gezocht.