Met allerhande meditatie-technieken heeft men de laatste jaren kunnen kennismaken. Behalve aan eksperimenten heeft het niet ontbroken aan geschriften van opgetogen apostelen van zen en yoga, en van de gemakkelijke weg van (westers) druggebruik. Thans staan we voor de taak om deze 'herontdekking' van de meditatie en het zoeken naar mistiek en bewustzijnsverruiming te evalueren. De jonge duitse teoloog en redakteur van Geist und Leben Josef Sudbrack, die zich geheel op de studie van de spiritualiteit heeft toegelegd, is daarvoor de aangewezen man. Hij is vooral bekend geworden door zijn 'Probleme - Prognosen einer kommenden Spiritualität' (1969) en 'Motive - Modelle für ein Leben als Christ' (1970), beide werken van wetenschappelijke allure. Op veler verzoek populariseerde hij zijn visie in dit boek, zonder wetenschappelijk notenapparaat. Met name zijn gedachten over christelijke meditatie, die hij karakteriseert als 'intentioneel', worden hier uitvoeriger behandeld en meer gericht op de praktijk.
Als geen ander is Josef Sudbrack zich ervan bewust dat de ekumene der kulturen niet gebaat is met een voorbarig handen schudden, maar evenmin met het optrekken van muren ter verdediging of bescherming van het eigene. De auteur toont openheid voor de nieuwe elementen van de 'hippe mistiek', maar toetst het aange-prezene krities op zijn waarde voor het christelijk gebed. Dit werk blijft niet staan bij een teoretiseren óver, maar gaat met name in het tweede deel ook in op de praktllk van het bijbels mediteren. Het is een van de allereerste publikaties die de jongste ontwikkeling krities evalueert.