Hein Blommestijn beschrijft in ‘Een spoor van liefde’ het even en werk van Jan van het Kruis (1542-1591), de grote Spaanse mysticus uit de zestiende eeuw. Deze heeft op talloze manieren onder woorden gebracht wat het betekent om r beminnen. Zijn teksten zijn `sporen van liefde’. Liefde lijkt iets waartoe wij allen in staat zijn. Maar is het een ge weg om de ‘ander’ in je leven toe te laten? Het is een weg in een onbekend land, waar het ware gelaat van de ander oplicht. Aan onszelf voorbij en gewond door de liefde, betreden wij de ruimte van God en verliezen onszelf in de onvoorwaardelijkheid van zijn liefde, zo laat Jan van het Kruis ons zien.
Deze mystieke teksten spreken over de gewone dagelijks werkelijkheid. Door ernaar te luisteren komen we dichtbij onze eigen ervaring, doordat we ons bewust worden van de gronddynamiek van het menselijk bestaan.