Dit is het ongewone levensverhaal van de Zuidvietnamees Tran Thuyen, in 1917 te Quang-Tri, in centraal Vietnam geboren. Opgevoed in een boeddhistische omgeving, genoot hij zijn middelbare opleiding aan een r.k. school, maar in feite was elke godsdienst hem een gruwel. Het christendom, zoals dat van r.k. zijde in Vietnam verkondigd en gepractiseerd werd, haatte hij echter het meest, omdat het de godsdienst van het Franse koloniale bewind was. In Parijs, waar hij zijn studie voltooide en vervolgens deel uitmaakte van de Zuidvietnamese ambassadestaf, onderging hij wel de invloed van de Westeuropese cultuur en van het Westerse denken, maar de godsdienst bleef hem, zo niet tegenstaan, dan toch weinig imponeren. Tot een periode van ziekte in zijn leven aanbrak. Hij verbleef twee jaar in een sanatorium, waar hij op zekere dag door een evangelist werd bezocht. De lectuur van het Nieuwe Testament, dat deze bij hern achterliet, bracht hem op het ziekbed tot inkeer. Het is de boodschap van Gods genade in Jezus Christus, die hem overmeesterde en die sindsdien zijn leven heeft bepaald. Sedert 1965 is hij werkzaam bij de North-Africa Mission, met als standplaats Marseille, vanwaaruit hij radio-uitzendingen en schriftelijke bijbelcursussen verzorgt voor de moslim-wereld van Noord-Afrika. Van deze laatste ontwikkeling in zijn leven en van de breuk met de Zuidvietnamese diplomatieke dienst welke daaraan voorafging, vertelt de auteur in een afzonderlijk hoofdstuk, dat aan deze nieuwe uitgave werd toegevoegd. Het grote belang van zijn boekje schuilt niet alleen in het feit, dat het ons een beeld geeft van de wijze waarop een Aziaat de ontmoeting met het Christendom ervaart, maar vooral ook in het sterke, persoonlijke getuigenis, waarmee het ons, mensen van het Westen, in vele opzichten beschaamd maakt.