. . . Ik heb mij ernstig afgevraagd of ik dit boek overschatte, juist omdat het zo voorzag in wat mij zelf voor de geest zweefde. als wens en als gemis. Maar ik kan het moeilijk anders zien dan dat het uitnemende diensten kan bewijzen in de situatie die ik getracht heb te schetsen, die diffuse situatie van een gevarieerd zoeken en tasten, waaraan die twee negatieve constanten ten grondslag liggen, het wegvallen van de opstanding van Christus als dageraad en belofte en van het komend Koninkrijk van God als uiteindelijk perspectief . . . Wat Moltmann biedt is dus om te beginnen een schifting en samenvatting van reeds uitgesproken motieven, daarna een krachtig doortrekken van een reeds zichtbare lijn en dan vooral: een serieuze en gedetailleerde bijbelse verantwoording van zijn herordening der theologie onder het gezichtspunt van de hoop . . . Ik wil niet anders proberen dan voelbaar te maken hoe in deze theologie van de hoop de substantie van het christelijk geloof weer in het centrum komt, hoe een malaisestemming en richtingloosheid doorbroken worden en hoe allerlei inderdaad niet onbelangrijke zaken waar de contemporaine theologie zich mee afmat, hier in een dynamischer en belofterijker kader worden gesteld . . . dat hier een weg gewezen wordt tussen existentie-theologie en kerkelijk-confessioneel denken door . . . Het geeft iets weer van een geloofsdenken, waarin de volheid en dynamiek van het bijbels getuigenis doorklinken en waarin tegelijkertijd de onvermijdelijk geworden vragen die de historische wetenschap en de natuurwetenschappen opwerpen, recht in de ogen gezien worden. -Dr. J. N. de Jong in Wending