Water is het meest vitaal en helder en het minst bezoedeld, naarmate men dichter bij de bron komt. Zo is het ook voor het religieuze leven van belang op te klimmen naar de bron. Deze bron moet gezocht worden in de navolging van Jezus. Daarbij komt dat het religieuze leven zich altijd bewogen heeft in de spanning tussen vrijheid en structuur. Religieus leven is immers ook contesteren van het burgerlijk-maatschappelijk leven en, zo nodig ook van het kerkelijk leven zelf. Dit alles heeft te maken met de kern van het religieuze leven: dienst aan de mens in zijn godsdoemstige dimensie, en dienst aan de wereld als vraag naar God. Dit boek wil zowel angst voor het verleden als angst voor de toekomst uitsluiten. Heeft het religieuze leven nog voldoende kracht en inspiratie om voldoende kracht en inspiratie om een eigen geluid te laten horen in het rumoer van deze tijd? En moet dit geluid niet opnieuw geïnterpreteerd worden. Om over te kunnen komen in deze veranderde wereldsituatie? Het antwoord zal moeten gegeven worden door de religieuzen zeif. Niet in theorie, maar in hun concrete leven van elke dag.