De schrijver heeft in dit grote werk de funda.mentele vraag van de wijsbegeerte behandeld: Wat is het 'zijn der zijnden', het zijn in alles wat bestaat. Hij stond daarbij voor twee moeilijkheden. De eerste is die van de betekenis der woorden, gezien het zeer subjectief gekleurde taalgebruik dat tegenwoordig meer dan ooit in zwang is. De tweede betreft de zaak zelf: men kan bij de vraag naar het zijn nooit tot in de diepste grond doordringen. Steeds herhalen zich dezelfde problemen op hoger niveau, hetgeen aan de wijsgerige redenering als het ware de vorm van een spiraal geeft. Toch laten beide moeilijkheden zich op zekere hoogte overwinnen, door de begrippen zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke ervaring te houden en door een volgehouden systematische ordening van de problematiek. Zich stellend op een modern thomistisch standpunt heeft de auteur de weg van deze systematische methode voorzichtig, bezonnen en steeds met zelfkritiek betreden. Samen met zijn lezer trekt hij geleidelijk een gebouw op, dat een samenhangend overzicht biedt van de structuren der werkelijke wereld. De lezer kan de bouw steen voor steen volgen, zodat ook hij voortdurend kritisch kan beslissen in hoever hij de uiteenzetting aanvaarden kan. Ook degene die met de auteur van opvatting verschilt, zal onder de indruk komen vari het magistraal opgebouwde systeem.