Twintig jaar geleden schreef Harvey Cox, die constateerde hoe snel de religie aan betekenis verloren had, zijn boek De stad van de mens. Het beleefde vele herdrukken en had tot ver in de jaren zestig grote invloed. Cox zei erin dat religie misschien niet altijd en overal een goede zaak is. Christenen moesten niet blijven zeuren dat de kerkelijke involved wegebde en dat het sacrale I mist oploste. Ze moesten zich concentreren op de positieve rol die ze in de moderne seculaire were konden spelen.
Coz staat nog altijd achter deze opvatting. Er heeft zich evenwel een volkomen onverwachte ontwikkeling voorgedaan: het heeft er alle schijn van dat er een nieuw tijdperk aanbreekt. In plaats van een periode van godsdienstige neergang lijkt het er meer een te worden van religieuze herleving en van een terugkeer naar het sacrale.