Over het boek: In dit boek heeft de schrijver de onderneming gewaagd de weg van Heideggers denken in zijn geheel te schetsen: de uiteenzetting voert van Heideggers dissertatie langs de eerste uitgewerkte colleges naar Sein und Zeit, en verder via de Nietzsche-colleges en enige onuitgegeven geschriften naar de late publikaties. Pöggeler toont hoe de meester zich telkens op een ander niveau afzet tegen de zijnsleer van de westerse metafysica: Heidegger volgt de stimulans die door geloofsgetuigen als Luther en Kierkegaard wordt gegeven of door revolutionaire denkers als Nietzsche; hij ontleent eveneens een sterke inspiratie aan de voor socratische Griekse filosofie, aan de Griekse tragedie en aan het daarmee verwante mythisch-poetische getuigenis van Hölderlin. Zo blijkt Heideggers denken een poging te zijn om het geschieden der waarheid, dat de dragende kracht is van de geschiedenis van het Westen, in zijn vergeten oorspronkelijkheid weer onder woorden te brengen en er een toekomst voor te openen. Het boek, dat in een heldere en eenvoudige taal is geschreven en zich nauw aansluit bij het spreken van de meester zelf, die in vele citaten aan het woord komt, beoogt méér dan een historische uiteenzetting. Het wil de lezer voeren tot de essentiële wijsgerige vragen waarvoor onze tijd is gesteld.